Schilderen in het Verre Oosten - Chinese schilderkunst - een eeuwenoud fenomeen

[ad_1]

Chinese schilderkunst - Geschiedenis en concept

De wortels van de Chinese schilderkunst gaan terug tot de neolithische periode, ongeveer 6000 jaar geleden, waardoor het een van de oudste schilderstijlen ter wereld is. Ondanks de veronderstelling dat deze schilderstijl uit het Verre Oosten de invloed van vele andere culturen met zich meedraagt, zijn er nog steeds veel elementen die constant en uniek zijn. Chinese schilderijen weerspiegelen sterk de door de tijd gedreven veranderingen op sociaal niveau. Aanvankelijk was de schilderstijl meer ornamentaal, bestaande uit ontwerpen en patronen, in plaats van afbeeldingen als zodanig. De stijlen van de Chinese aardewerkschilderijen uit het stenen tijdperk werden geassocieerd met andere primitieve ambachtsvormen, zoals gesneden jade, aardewerk, bronzen voorwerpen en lak, waaronder spiralen, zigzag, stippen en dierenpatronen. De schilderkunst nam een representatieve vorm aan sinds de Periode van de Opstandige Staten (403-221 v. Chr.). Terwijl tijdens de Han (202 v.Chr.) tot Tang (618-906) dynastieën menselijke figuren de boventoon voerden in de schilderscènes, duurde "De Grote Eeuw van het Chinese Landschap" van Vijf Dynastieën & Tien Koninkrijken (907-960) tot (960-1127).

De details

Er zijn twee vormen van Chinees schilderen:

o Gong-bi Ook bekend als Meticulous of Hofstijl

o Xie-yi - Ook bekend als Freehand Style, Shui-Mo, Aquarel of Penseelschilderen, is het populairst omdat:

- De afbeeldingen of voorwerpen worden met weinig bewegingen getekend

- Deze schilderijen hebben niet alleen de juiste vorm van het object, maar weten ook de geest ervan te vangen.

Chinese schilderkunst is afgeleid van kalligrafie en is van oudsher een lineaire kunst. De traditionele schilderstijl heet Guó Huà, wat nationaal of inheems schilderen betekent. Het thema is meestal landschappen, figuren, vogels en bloemen. Er wordt voornamelijk op zijde of papier geschilderd, wat de schoonheid van deze kunststijl nog vergroot. Dit soort werk is te zien op Chinese muren, schermen en waaiers.

In de Chinese schilderkunst omvat Landschapskunst vooral een grote en gewaardeerde collectie, waarin de natuur wordt afgebeeld, met name bergen, bamboe, pruimenbloesems en water. De vroegere Inkt- en Waslandschapsschilderijen, die alleen met inkt en niet met olieverf werden gemaakt, vereisten een opmerkelijke beheersing van het penseel. De landschapschilderijen met fijne details en in ornamentele stijlen gebruikten echter heldere kleuren, zoals groen, blauw en rood. Of het nu de statige dennen en cipressen zijn, de levendige pruimenbloesem of de rivier, Chinese landschapsschilderijen zijn elite in hun structurele combinatie. Andere populaire onderwerpen voor deze schilderijen zijn vissen, insecten en kikkers. Door middel van Landschapsschilderijen drukken de kunstenaars gemakkelijk de poëtische essentie van de natuur uit.

Enkele elementen in de Chinese schilderkunst zijn het gebruik van colofons, zegels en verschillende materialen. De penselen die in deze schilderijen worden gebruikt, hebben een zeer fijne punt om in verschillende stijlen te tekenen. Penseeltechnieken omvatten lijntekening, textuur, arcering (cunfa) en stippelmethoden (dinfa). De verschillende soorten Chinese penselen zijn:

o Hsieh Chao Pi - Een krabklauwborstel, verkrijgbaar in grote en kleine maten

o Hua Jan Pi - Een penseel, speciaal aanbevolen voor het schilderen van bloemen

o Lan Yu Chu Pi - Een penseel om bamboe en orchideeën te schilderen

Chinese schilders hebben een bijzondere manier om hun penseel vast te houden, wat resulteert in ritmische streken, waardoor de visuele schoonheid van het kunstwerk wordt versterkt. Interessant genoeg variëren de penseelstreekjes naargelang de individuele schilderstijl van de kunstenaars.

De kunstenaars

Gu Kaizi (344-406), Xie He (5e eeuw), Wu Daozi (680-740), Jing Hao (910-40), Dong Yuan (934-62), Juran (10e eeuw), Fan Kuan (990-1020), Yi Yuanji (1000-64), Guo Xi (1020-90), Zhang Zeduan (1085-1145), Ma Yuan (1160-1225), Xia Gui (1195-1224), Qi Baishi (1864-1957), en Wang Yani (geb. 1975).

[ad_2]

Bron door Annette Labedzki